گاهی قت ها مثل امروز کلمات در ذهنم قل قل می کنند و دوس دارم آن ها را در این سرما مثل یک نوشیدنی گرم در ظرفی بریزم و به هر که خواست تعارف کنم و این می شود که می آیم اینجا و شروع می کنم به گفتن از همه چیز و همه جا ...
بعضی وقتا آدم بیش از حد از یه سری چیزا می ترسه مثل تنهایی البته هر کی تنهایی رو یه جور معنا می کنه و خود هر کس هم در زمان های مختلف تنهایی براش معانی مختلفی پیدا می کنه قبل از ازدواج شاید فکر کنه که همسرش تمام تنهایی هاش رو پر می کنه و اصلش هم همینه اما شاید تو سراشیبی روزمرگی بخاطر زیاد شدن زمان فراغت جور دیگه ای به تنهایی و پرکردن اوقات خودش فکر کنه اما باید خوب دقت کرد که این زمان های تنهایی عمر با ارزش ما هستن که می رن و یه روزی باید بابت لحظه لحظش جواب پس بدیم .
حس فوق العاده مثبتی دارم حس رهایی، حس امید زنده شده، حس آرمانگرایی و ...
دیشب به دیدن فیلم سینمایی تنهای تنها رفتیم خیلی خیلی قشنگ و تاثیر گذار بود راستش از تبلیغ فیلم تمایلی به دیدنش نداشتم اما همسر جان تو چت پرسید بریم؟ منم که به سینما و کلا تفریح و بیرون رفتن نه نمی گم مشتاقانه گفتم حتما موقع رفتن خبر داد شدم یه سری از دوستان مجازی هم هستن هر چند تعداد خیلی کمیشون رو میشناختم اما حس خیلی خوبی داشتم که این فیلم رو با دوستان تقریبا هم فکر خودم می دیدم پیاده روی بعد فیلم از سینما آزادی تو خیابان ولیعصر هم علی رغم آلودگی شدید هوا خوب بود همه چیز خوب خوب خوب بود الا یه چیز که بخاطر لهجه بازیگرا بعضی دیالوگ ها رو نمی فهمیدم که اونم مهم نبود قشنگی فیلم به لهجشون بود :) به همه توصیه می کنم این فیلم رو ببینن .
وقتی خونه پدری رو ترک می کنی عاشقانه تر اونجا و آدماشو دوست داری و زود به زود دلتنگش می شی یه دلتنگی نا تموم ...
سه شنبه صبح من و همسری بالاخره رفتیم و مدرک موقت کارشناسی هامون رو گرفتیم هم حس خوبی بود که بالاخره تموم شد هم حس بدی که تموم شد! دلم برای تمام خاطرات دوران دانشجویی تنگ می شه هرچند الان هم دانشجو هستم اما هیچی دوران کارشناسی نمی شه واقعا دوران شیرین و قشنگی بود فکر می کنم مقطع ارشد خیلی خشک و صرفا علمی باشه تا الان که اینجوری بوده البته بد هم نیست هر چیز مقتضیات خاص خودش رو داره اما دوران کارشناسی یه چیز دیگه بود خصوصا که خاطرات ازدواج دانشجویی ما همه چیز رو قشنگ تر هم می کنه :) همیشه دلتنگ اون روزها خواهم موند ...
حرف که زیاده اما از زیاده گویی پرهیز می کنم. اومدم چون اشتراک گذاشتن احساس های خوب و مثبت خوشی آدم رو مضاعف می کنه ....
پ.ن : دوست دارم عکسی هم بزارم اما فعلا در دسترس نیست :)
