طهور

مطلب عیدانه را نوشتم و پاکش کردم (بنا به دلائل خودم).  حالا بعد از چند هفته دوباره آمدم.  چند وقتی هم با دفتر شخصی ام خوش بودم .  چند سوژه ای هم در ذهنم پرواز می کرد برای نوشتن مثل اظهار نظر  در مورد حرف های امیر خانی در جلسه رونمایی از کتاب حسام الدین مطهری . یا انتقاد به این جوجه حزب اللهی هایی که راه افتاده اند برای حفظ پرستیژ رهبری را نقد می کنند . یا بهار . یا هر چیز دیگر اما ذهن مشوش یاری نوشتن هیچ یک را ندارد و ذهن من بی دلیل مشوش است و این تشویش به هر دلیل هم که به وجود آمده باشد مثل سد است برای پیش رفتن و خوب می دانم که تنها راز آرامش قرآن است؛ قرآن .